An audioplay written for Daan van Doremalen for his graduate project 'Verboden Vruchten'. I wrote two plays for him, which he used as input for his theater performance, see his presentation on Youtube. 'Aan den lijve' is the first one, written in Dutch.
HET PUBLIEK ONTVANGT BIJ BINNENKOMST EEN HOOFDTELEFOON.
IN DE ZAAL IS EEN OPSTELLING GEMAAKT MET LOSSE STOELEN, DIE OGENSCHIJNLIJK
KRISKRAS DOOR ELKAAR STAAN. DE OPSTELLING IS ZO GEMAAKT DAT SOMMIGE MENSEN
ELKAAR RECHT AANKIJKEN EN SOMMIGEN NIET, JE KAN ALTIJD WEL EEN OF MEERDERE
MENSEN BEKIJKEN. JE KRIJGT EEN STOEL AANGEWEZEN. VERDER IS DE RUIMTE LEEG, GEEN
DECOR OF PROPS.
(JE KAN JE VOORSTELLEN DAT JE IN DEZE OPSTELLING
VERSCHILLENDE VERHALEN KAN HOREN, SOMMIGEN IN DUO EN ANDEREN IN TRIO OF MEER, ER
IS EEN SFEER NEERZET WAARIN IEDEREEN ZIJN EIGEN GEHEIM HEEFT. WEL BELANGRIJK IN
DE TIMING IS DAT IEDEREEN TEGELIJK BIJ HET EINDE VAN HET VERHAAL KOMT.)
ACT [1] SCENE [1]
STEM #1: Welkom. Zit je goed? Zit je ontspannen?
De komende minuten is dit jouw stoel, jouw plaats, jouw rol, jouw beleving. Zie
je de anderen? Zij kijken naar je, jij kijkt naar hen, je wilt ze niet echt
zien. Jij bent jij, zij zijn zij. Jij bent wat je hoort, je bent wat je
beleeft, je blijft zitten waar je zit.
GELUID VAN AUTOBANDEN OVER GRIND, MUZIEK HOORBAAR OP DE
ACHTERGROND. FADE OUT
STEM #2: Ik zie jullie wel kijken. Ik zie jullie
denken, waarom ben jíj hier? Jullie snappen het niet, ik weet wat jullie
denken, maar het is liefde dat ons bindt, liefde, bewondering, adoratie als je
wilt. Maar vooral liefde, boven alles liefde. Wie zegt dat jullie liefde beter
is dan de mijne?
SCENE [2]
GELUID VAN MUZIEK VAN VORIGE SCENE
STEM #2: Ik deed gewoon mijn werk toen ik jou zag
binnenkomen. Natuurlijk herkende ik je, ik had je al zo vaak gezien.
STILTE GEVOLGD DOOR CAFE GELUIDEN
Als ik mijn ogen sluit zie ik je
voor me... de manier waarop je loopt... de manier waarop je lacht, je hoofd wat
achterover gooiend... Ik keek naar je, zoals bijna iedereen naar je keek, je
bewonderend, maar ook een beetje bang, alsof we ons aan je zouden kunnen
branden.
STILTE
Als ik mijn ogen sluit zie je
voor me zoals ik je in mijn dromen zag, dichtbij, je raakt me aan, sensueel...
jij en ik... mijn dromen.
Nooit had ik verwacht je hier te
zien, hier waar ik werk. Je komt stilletjes binnen, zoals de meesten, je zegt
geen woord, herkent me niet. Het geeft niet, je bent hier, bij mij.
MUZIEK WEER TERUG OP ACHTERGROND
Ik kijk naar je zoals je voor me
ligt, ik strijk het haar uit je ogen. Je kijkt alsof je het niet begrijpt.
Zachtjes sluit ik je ogen, je hoeft niets meer te zien. Met mijn vingertoppen
streel ik je wang. Je vuur lijkt wel gedoofd, maar God wat ben je mooi. Ik wil
je lippen kussen, maar ik hou me in, dat zou onprofessioneel zijn.
Even afstand nemen, ik stap terug
om mijn gereedschap te pakken en kijk opnieuw naar je. Dat ik je ooit zo dicht
bij me zou hebben, het tintelt in mijn lijf, ik wil je voelen. Ik weet hoe je
zal voelen, gereserveerd, terughoudend, maar dat geeft niet, dat vind ik juist
aantrekkelijk, dat maakt dat ik me veilig voel. Ik zou willen dat het anders
was, ik zou willen dat ik was als anderen, zomaar op je af kon stappen, zo ben
ik niet ...
Ik pak mijn schaar en begin
geroutineerd je kleren los te knippen, later zal ik je weer mooi aankleden,
maar nu... nu twijfel ik.
Je naakte lijf... nog mooier dan
ik me had voorgesteld... ik zie je blauwe plekken. Wie heeft je dit aangedaan?
Dat vroeg ik me af. En ik denk dat ik het nu weet, één van jullie. Jullie
zitten hier en kijken naar mij met een oordeel in de ogen, ik zie het wel. Ik
begrijp het ook, ik wilde het zelf ook niet. Ik had mezelf niet in de hand, het
voelde op dat moment zo goed. Maar kijk me niet zo aan. Altijd moet ik
compassie tonen, waarom kunnen jullie dat niet! Ik weet dat jullie ook niet zo
onschuldig zijn ... die blauwe plekken.
Ik zou je nooit zo behandelen,
nooit pijn doen. Ik poets het weg, dit bewijs van wat je is aangedaan. Bij mij
ben je veilig. Ik til je teder op om bij je rug te kunnen, ik hoor je
zuchten... de echo van mijn zuchten, mijn verlangen. Je bent niet de eerste
waar ik naar verlang, maar jij, jij bent anders... Met jou zou ik mijn droom
kunnen beleven, jij zou het kunnen begrijpen, dat voel ik diep van binnen.
Oh, om je zo in mijn armen te
houden, over je heen gebogen. Ik kus je hals, en leg je snel weer neer. Dit
hoort niet.
Ik weet hoe anderen er over denken. Ze zien het niet zoals ik het zie. Ze zien de liefde niet. Ik heb het zelf ook niet gewild, niet zo... maar het is zo mooi, zo puur, de alles verterende liefde. Ik wil je vuur zien. Ik wil zien hoe het vuur je aanwakkert, je kilte verdrijft. Ik zal je vuur zien, binnenkort.
Ik weet hoe anderen er over denken. Ze zien het niet zoals ik het zie. Ze zien de liefde niet. Ik heb het zelf ook niet gewild, niet zo... maar het is zo mooi, zo puur, de alles verterende liefde. Ik wil je vuur zien. Ik wil zien hoe het vuur je aanwakkert, je kilte verdrijft. Ik zal je vuur zien, binnenkort.
GELUID VAN VUUR MIXT MET DE MUZIEK
Het vuur... ik hoor het
brullen... Het vuur in mijn lijf, mijn verlangen naar je. Zoals je hier voor
mij ligt, je naakte lijf... je mooie gezicht... ik moet je gewoon aanraken,
echt aanraken, ik wil je huid tegen de mijne voelen...
STILTE
STEM #2: Ik deed gewoon mijn werk... het was niet
de eerste keer dat ik me tot een klant aangetrokken voelde, seksueel
aangetrokken. Ik kan er niets aan doen, het gebeurt gewoon. Alleen met een
klant in de stilte, de meest intieme plekken van een lichaam verzorgend, je
moet liefde voor je klanten voelen, anders kan je dit werk niet doen. Ik hou
van ze, van ze allemaal, hun stilte, hun sereniteit, hun geur, het gevoel dat
ze me geven... Maar sommige dingen doe je gewoon niet, dat had ik altijd
gedacht... tot jij kwam...
GELUID VAN VUUR ZWELT AAN EN NEEMT WEER AF, ANDERE MUZIEK
OP DE ACHTERGROND.
Je ligt daar op mij te wachten,
precies zoals ik je al zo vaak in mijn dromen heb gezien. Ik trek mijn schort
uit, mijn shirt, en daarmee ook mijn professionaliteit. Met ontbloot bovenlijf
voel ik me meer mijzelf.
Voorzichtig klim ik bovenop je,
je nogmaals vertellend dat ik je nooit pijn zal doen, nooit! Langzaam laat ik
me op je zakken, schuur me tegen je aan. Je voelt zo goed, zo vanzelfsprekend...
dit moet wel goed zijn! Dit is het, dit is waar ik altijd naar verlangd heb. Je
koele huid tegen de mijne. Je ondergaat het, dat is niet erg, meer heb ik nooit
van je gewild...
Ik kus je lippen, streel je, ik
wil meer... Ik druk mijn lippen op je gesloten oogleden, bekijk je, ruik je, ik
wil alles van je, je helemaal bezitten. Ik rits mijn broek los, stroop hem naar
beneden zonder van je af te stappen...
OPNIEUW GELUID VAN AUTOBANDEN OVER HET GRIND, SAMEN MET
MUZIEK EN BRULLEN VAN VUUR
Ik voel je, je hele lichaam...
eindelijk... jij, voor altijd van mij... tot het vuur ons verteert.
SCENE [3]
GELUID VAN EEN OPENGAANDE DEUR, MUZIEK ZWELT AAN
STEM #3: (= andere
medewerker van het uitvaartcentrum)
De familie van de overledene... mijn
God...
GELUID VAN METAAL KLETTEREND OP EEN TEGELVLOER SAMEN MET
VOETEN DIE OP DIEZELFDE TEGELVLOER NEERKOMEN NA EEN SPRONG
STILTE
GELUID VAN SIRENES
STILTE
STEM #2: Ik zie jullie denken... Ik zie het
oordeel in jullie blikken. Die dag deed ik gewoon mijn werk, het werd me net te
veel. Er knapte iets. Ik had het nooit mogen doen.
Het was het beste wat ik ooit in
mijn leven heb meegemaakt. Heb ik spijt? Ik weet het niet...
Het was onvermijdelijk, het was
pure liefde, waarom kunnen jullie dat niet zien?
MUZIEK + MUZIEK FADE OUT + STILTE
STEM #1: Zit je nog goed? Heb je spijt? Wil je
sorry zeggen, dan is dit het moment. Zet je hoofdtelefoon af en zeg het maar,
of niet...
Je kunt daarna opstaan en de zaal
verlaten. Vergeet niet je hoofdtelefoon in te leveren.
EINDE
Comments
Post a Comment